Vierde week, 23 tot en met 29 september.

Dag 23:

Vandaag rustig begonnen met mijn dag. Daarna naar het centrum gelopen (onv 20 min) om geld te pinnen en wat dingen te kopen bij het benzine station. Grappig genoeg zijn de meest ‘normale’ dingen die in Kpando te vinden zijn te koop bij het benzine station. Denk aan schoon maak middelen, douche gel en deodorant.

In de middag Marije gezelschap gehouden die haar haar liet invlechten op de Afrikaanse manier. Een lange zit maar ik vind het gaaf haha. Ik denk dat ik dat ook wel 1x ga doen hier. Gewoon omdat het kan!

Dag 24:

Vandaag ging ik met Elsbeth, Sofie en Nikoline naar de Togbo waterval. De bedoeling was ook de berg te beklimmen, maar daar ben ik echt niet voor gemaakt haha. En daarnaast was ik verkouden, niet echt een super combi.. de berg sloeg ik dus over.

Toen naar de waterval. Wat 45 minuten lopen was maar goed te doen. Al moest je als nog af en toe klimmen en moesten we dwars door een rivier lopen. En het werd al gauw warm. Dus een zware tocht maar zo gaaf! Heel erg mooi om deze waterval te zien. En de tocht ernaar toe (en terug) was ook super mooi!

S’ middags was ik te gesloopt om nog iets te doen haha. Dus lekker gelezen & s’ avonds vroeg naar bed.

Dag 25:

Wauw al 25 dagen hier! Wat vliegt de tijd, en wat voelt het tegelijkertijd soms alsof ik al heel lang weg ben want er gebeurt zo veel!

Doordat we zoveel verschillende dingen doen, zien en mee maken voelt het voor mij soms echt alsof ik al heel lang weg ben. Maar anderzijds voelt het totaal niet als al 25 dagen!

Vandaag lekker rustig aan gedaan omdat we nog moe waren van gisteren. Een kaartspel geleerd van Nikoline. Een Deens kaartspel dus. Lastig uit te leggen maar erg leuk J

Dag 26:

Ziek in Ghana, jeej. De verkoudheid is omgeslagen in een halve griep. Hoesten, hoofdpijn ect. Top. Lekker dagje thuis blijven dus. Het is super lief om te merken dat alle mensen hier gelijk heel bezorgd zijn en zeggen; i am sorry for you. Heel lief haha.

Dag 27:

Nog een dagje thuis dan maar… Vandaag nam Elsbeth vanuit het health center een hoestdrankje mee. Wat heel vies is, en brand in je keel. En volgens mij wil ik niet weten wat erin zit. Maar het lijkt te werken haha!

Ook besloten dat ik alleen nog ga werken in het health center en de Deense meiden dan alleen nog in het st. Patrick. Door continuïteit aan te brengen leren de mensen daar ons beter kennen en kun je uiteindelijk meer bereiken. Daarnaast heb ik het naar mijn zin in het health center en denk ik dat ik daar nog wel wat dingen kan veranderen/aan leren aan de mensen daar. Al met al ben ik dus blij met deze beslissing J Daarnaast gaan we kijken of we wat vaker de eiland tripjes kunnen doen. Zijn we nieuwe plannen aan het maken voor het wond zorg project. Doe ik een klein project over de verschillen tussen een ziekenhuis hier & in Nederland en doen we nog het project over drugs misbruik & het project over de zorg voor pasgeboren baby’s. Al met al doen we dus een hoop al lijkt het soms van niet maar dat komt omdat je echt tijd en geduld nodig hebt om een wezenlijk verschil te maken. En de mensen moeten je vertrouwen. Gelukkig heb ik die tijd!

Dag 28:

Back to work! Nog wel verkouden maar niet meer ziek van verkoudheid. In het health center gewerkt vanmorgen waar we een kijkje hebben genomen in de ambulance en gepraat hebben met de medewerkers van de ambulance over hun werk en wat het meeste voorkomt. Ongelukken komen niet zoveel voor zeggen hun, het meeste wat ze doen is vervoer van ziekenhuis naar ziekenhuis. Daarna hebben we gewerkt aan de administratie in de apotheek en waren we in de consulting room van de dokter. (wat lastig te volgen is want tegen de patiënten praat hij ewe maar je mag hem alles vragen haha).

S’ middags gespeeld met de kinderen van Jessy en Edem. Heerlijk om even Nederlands sprekende kinderen om me heen te hebben haha! Ook heb ik een nieuw tekenboek gekocht want de kinderen van de compound zijn dol op tekenen en maken de mooiste tekeningen voor ons. Maar ze hebben geen tekenboeken dus komen ze altijd blaadjes aan ons vragen. Die kost maar 2 sedi ( wat ongeveer 50 cent is in Nederland) dus daar kan ik er nog een boel van voor kopen voor ze haha. En ze zijn zo blij met een simpel wit papier!

En s’ avonds lekker even een poos met mama gebeld om bij te kletsen, whatsappen is natuurlijk fijn maar soms even bellen is ook wel is leuk!

Dag 29:

Vanmorgen weer in het health center gewerkt. Dit keer de vitaal waarden van de patiënten weer gemeten. (ik wordt een pro in met de hand meten aangezien de elektrische niet altijd werkt!) ik vind het leuk om te doen omdat je contact hebt met alle lagen en leeftijden van de bevolking hier. En je merkt dat de mensen moeten wennen omdat wij blanke verpleegkundigen heel anders met de patiënt om gaan dan de lokale mensen. Wij leggen uit wat we doen, praten tegen de patiënt, maken kinderen aan het lachen. Dat is normaal gesproken allemaal totaal niet aan de orde. Ook probeer ik al een subtiele verandering door te voeren, aangezien ze namelijk alles meten van de patiënt behalve de hartslag en ik denk dat dit wel belangrijk is om te doen. (zeker ook bij patiënten die bijvoorbeeld een hoge of lage bloeddruk hebben). Dus ik ben dat heel eigenwijs nu af en toe bij een afwijkende hartslag gewoon aan het opschrijven haha. Kijken wat ze daar van vinden!

Vanmiddag hebben we een meeting met Jessy om te kijken hoe het tot nu toe loopt en gaat op de projecten. En verder nog niet echt plannen voor vandaag.

Al met al kunnen jullie dus lezen dat ik mijn draai aardig heb gevonden, mijn zelfvertrouwen in mijn kennis groeit. (bizar dat ik in Nederland echt een beginner ben en dat ze hier vaak verbaast zijn wat ik allemaal weet en kan…)

En langzaam aan werken naar de kleine veranderingen en verbeteringen die ik hier kan aanbrengen. Daarnaast leer ik zelf ook een hoop. Want het is echt niet zo dat in Nederland altijd alles beter is. Zoals de arts in het health center is eigenlijk een soort ‘huisarts’ daar komt zeg maar iedereen en hij verwijst ze door of naar de apotheek of naar het lab of naar het ziekenhuis of voor een eenmalig infuus. Maar voordat de patiënten gezien worden door de dokter wordt standaard het gewicht, bloeddruk en temperatuur opgemeten. Ik mis dan nog de hartslag maar denk dat het wel heel goed is. Dit wordt ook bijgehouden in het dossier zo heb je altijd de normaal waarden van de patiënt. En hebben de patiënten regelmatig een controle.

Ik hoop dat alles met iedereen in Nederland ook oké gaat.

Tot de volgende blog,

Liefs.